สิ่งที่ผมแอบยิ้มในใจ

เรื่องพันจ่าทำการภาค 2 ขอระงับไว้ก่อน ครับวันนี้มีเรื่องอื่นมาเล่าให้ฟังก่อนครับเมื่อวานนี้ 10 เม.ย.53 (วันเดียวกับการสลายการชุมนุม) ผมได้พูดคุยกับข้าราชการพลเรือนชั้นผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง ซึ่งผมรู้จักเพราะว่าผมอาจเคยทำบุญร่วมกับท่านมาแต่ชาติปางก่อน ท่านได้เล่าให้ฟังว่า ขณะที่ท่านดำรงตำแหน่งเป็นปลัดอำเภอที่จ.ชุมพร เมื่อปี 2540 เกิดภัยพิบัติพายุซีต้าถล่มเมืองชุมพร เกิดน้ำท่วมใหญ่มากทั่วทุกอำเภอ โดยเฉพาะในตลาดเมืองชุมพร ผู้คนล้มตายเป็นจำนวนมาก ทำให้เกิดความสูญเสียใหญ่หลวงมากทำให้คนในจังหวัดเกิดความลำบากทุกประการ และทางราชการได้ส่งสิ่งของมาช่วยเหลือจากทั่วทุกประเทศ ซึ่งหนึ่งในความช่วยเหลือนั้นก็คือ ทหารเรือ ท่านประทับใจทหารเรือมาก ถึงกับยกให้ "ทร. 5 ดาว ทบ. 4 ดาว ตร.แค่ 1 ดาวก็พอ" ทหารเรือได้ช่วยเหลือด้านอาหาร และยารักษาโรค โดยนำเรือพระเอกของเราคือ เรือจักรีเป็นฐานบัญชาการ ที่กลางทะเล ช่วยเหลือผู้สูญหายทางทะเล และสิ่งที่ท่านประทับใจมากก็คือ หลังจากน้ำลดลงแล้ว ในตลาดชุมพร เต็มไปด้วยโคลน เศษขยะปฏิกูลทั้งหลาย มากมาย จนชาวบ้านพูดกับว่าถ้าเราล้างเมือง 2-3 เดือนก็ไม่เสร็จ แต่คราวนั้น กองทัพเรือได้ส่งกำลังไปช่วยชาวบ้านทำความสะอาดตลาด ประมาณ 500 นาย ใช้เวลาเพียง 3 วันเท่านั้น ก็สามารถทำให้เมืองชุมพรเป็นปกติ สิ่งนี้ท่านได้เห็นความแข็งแรง ขยัน อดทน และความเป็นระเบียบ ของทหารเรือ "ผมเนี้ยแทบลอยเลย" แล้วหลังจากนั้นทางจังหวัดชุมพร ได้เห็นความดีที่จะช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกันของทหารเรือ จึงมีการเลี้ยงตอบแทนให้ กับทหารเรือ ท่านได้เจรจากับ ผบ.เรือ(ท่านจำไม่ได้ว่าเรืออะไร ผบ.เรือ บอกว่าถ้าทางจังหวัดจะเลี้ยงตอบแทน ก็ขอให้เปลี่ยนบรรยากาศไปเลี้ยงกันที่เรือดีกว่า เพียงแต่ค่าใช้จ่ายทางจังหวัดเป็นผู้จ่ายเท่านั้น จะเป็นประโยชน์กับทางเรือของเรามากกว่า ผบ.เรือกล่าว "ก็โอเค" เป็นครั้งแรกที่ท่านได้ขึ้นเรือรบ ท่านบอกว่ามีเรือ 2 ลำ จอดอยู่หน้าหาดทรายรี โดยเทียบเรือติดกัน (จำไม่ได้อีกว่าเรืออะไร) การจัดเลี้ยงที่เรือรบนั้นประทับใจท่านมาก สิ่งที่ท่านประทับใจมากที่สุดคือ เวลาท่านนั่งรับประทานอาหารอยู่ที่โต๊ะ จะมีพลทหารคอยเสิร์ฟน้ำให้ตลอดเวลา "หมดครึ่งแก้วเติม" "หมดครึ่งแก้วเติม" โดยไม่มีการตกหล่นบกพร่องเลย อาหารก็อร่อย บรรยากาศก็ดีมาก และความสุภาพในการบริการของทหารเรือทำให้ท่านชื่นชอบทหารเรือมาก "สิ่งที่ท่านพูดมาทั้งหมดนี้ ผมแอบยิ้มในใจ เพราะว่า ที่คอยเสริ์ฟน้ำ ทำอาหารเลี้ยง และความสุภาพเรียบร้อยในการบริการนั้น ผมคิดว่าไม่มีที่ใดสอนเขา นอกเสียจาก โรงเรียนพลาธิการ ของเรานี่เอง ครู อาจารย์ทั้งหลายที่ท่านได้อบรมสั่งสอนมา แล้วนำไปใช้ให้เกิดกับทางราชการ ก็เป็นสิ่งที่ดีมากและเกิดความประทับใจกับบุคคลภายนอกแถมได้รับความชื่นชมมาอีก และนี่เป็นสิ่งที่ผมแอบยิ้มอยู่ในใจ แล้ววันหลังจะมาเล่าบทความที่ท่านประสบกับพายุเกย์ให้ทราบต่อไปครับ